Bilim İnsanları Sonunda Dinozorları Öldüren Asteroitin Gerçek Kökenlerini Ortaya Çıkardı…
Bilim insanları, 66 milyon yıl önce kitlesel yok oluştan sorumlu asteroitin Jüpiter’in ötesinden gelen nadir bir karbonlu asteroit olduğunu belirlediler. Bu keşif, Chicxulub çarpanının doğasını açıklığa kavuşturmaya yardımcı oluyor ve Dünya’nın tarihi ve asteroit etkilerine ilişkin anlayışımızı yeniden şekillendiriyor.
Bilim insanları, 66 milyon yıl önce kitlesel yok oluşa neden olan asteroitin Jüpiter’in ötesinde bulunan nadir bir C tipi asteroitten geldiğini keşfetti . Bu keşif, volkanik aktivite veya kuyrukluyıldızlar gibi alternatif kökenlerin olasılığını ortadan kaldırdı.
Bilim insanları, 66 milyon yıl önce kitlesel yok oluştan sorumlu asteroitin kaynağını ve yapısını belirleyerek, Jüpiter’in ötesinden gelen nadir bir karbonlu asteroit olduğunu tespit ettiler, yakın zamanda yapılan bir çalışma bunu gösteriyor. Bu bilgiler, Chicxulub çarpanının özellikleriyle ilgili devam eden tartışmaları netleştiriyor ve Dünya’nın geçmişi ve ona çarpan kozmik cisimler hakkındaki bilgimizi dönüştürüyor.
Dünya birçok kitlesel yok oluş olayı yaşamıştır. En son olay 66 milyon yıl önce Kretase ve Paleojen dönemleri arasındaki sınırda (K-Pg sınırı) meydana gelmiş ve kuş olmayan dinozorlar da dahil olmak üzere gezegenin türlerinin yaklaşık %60’ının kaybolmasına neden olmuştur .
Şu anda Meksika Körfezi olan yerde Dünya’ya çarpan devasa bir asteroit olan Chicxulub çarpanının bu yok oluş olayında önemli bir rol oynadığı düşünülüyor. Kanıtlar arasında, Dünya’da nadir ancak meteoritlerde yaygın olan K-Pg sınır katmanlarında iridyum, rutenyum, osmiyum, rodyum, platin ve paladyum gibi yüksek seviyelerde platin grubu elementleri (PGE’ler) yer alıyor. Bu yüksek PGE seviyeleri küresel olarak bulundu ve çarpmanın enkazı dünya çapında yaydığını gösteriyor.
Chicxulub Etkisinin Volkanik Aktiviteden Ayırımı
Bazıları Deccan Tuzakları magmatik bölgesinden gelen büyük ölçekli volkanik aktiviteyi alternatif bir PGE kaynağı olarak önerse de, K-Pg sınırındaki spesifik PGE oranları volkanik aktiviteden çok asteroit çarpmalarıyla uyumludur. Ancak, Chicxulub çarpanının doğası hakkında çok şey – bileşimi ve dünya dışı kökeni – yeterince anlaşılmamıştır.
Bu soruları ele almak için Mario Fischer-Gödde ve meslektaşları K-Pg sınırından alınan örneklerdeki rutenyum (Ru) izotoplarını değerlendirdiler. Karşılaştırma için ayrıca son 541 milyon yıldaki beş başka asteroit çarpmasından alınan örnekleri, antik Arkean çağından (3,5 – 3,2 milyar yıl önce) çarpmayla ilişkili küremsi katmanlardan alınan örnekleri ve iki karbonlu meteordan alınan örnekleri analiz ettiler.
Ficher-Gödde ve arkadaşları, K-Pg sınırından alınan örneklerdeki Ru izotop imzalarının düzgün olduğunu ve karbonlu kondritlerin (CC’ler) izotop imzalarıyla yakından eşleştiğini, Dünya veya diğer meteorit tipleriyle eşleşmediğini buldular; bu da Chicxulub çarpanının büyük ihtimalle Güneş Sistemi’nin dış kesimlerinde oluşan bir C tipi asteroitten geldiğini düşündürüyor.
Ayrıca, çarpanın bir kuyrukluyıldız olduğunu da dışlıyorlar. Antik Arkeyan örnekleri de CC benzeri bir bileşime sahip çarpanları öneriyor, bu da benzer bir dış Güneş Sistemi kökenini gösteriyor ve belki de Dünya’nın son birikim aşamalarında çarpan malzemeyi temsil ediyor. Buna karşılık, farklı dönemlerden diğer çarpma alanları, iç Güneş Sistemi’nden gelen S tipi (tuzlu) asteroitlerle tutarlı Ru izotop bileşimleri gösterdi.
