Yeni Araştırma, Antik Denizlerin Unutulmuş Yöneticilerinin Evrimsel Sırlarını Çözüyor

Yeni Araştırma, Antik Denizlerin Unutulmuş Yöneticilerinin Evrimsel Sırlarını Çözüyor

Yeni bir araştırma, yok oluştan sonra önemli evrimsel yeniliklere rağmen brakiopodların yumuşakçaların tür çeşitliliğine ulaşamadığını ortaya koyarak , onların adaptasyon başarıları hakkındaki varsayımları sorgulatıyor ve biyoçeşitlilik evriminin karmaşıklıklarına ışık tutuyor.

Bristol Üniversitesi , Açık Üniversite ve Çin Jeoloji Bilimleri Üniversitesi’nden araştırmacılar , brakiopodların yeni yönlere doğru evrimleştiğini ancak bunun tür sayısında bir artışa yol açmadığını keşfettiler.

Nature Ecology & Evolution dergisinde yayımlanan bulgular , modern biyoçeşitliliğin evriminin bazı temel ilkelerine ışık tutuyor.

Günümüz okyanuslarında istiridye, midye ve salyangoz gibi yumuşakçalar 50.000’den fazla türle çok çeşitlidir, oysa brakiopodlar yalnızca 394 türün bilinmesiyle karşılaştırıldığında nadirdir. Ancak durum her zaman böyle değildi. Ekip, brakiopodların sayılarını tehlikeye atan Permiyen sonu kitlesel yok oluşunun ardından yeni kabuk şekilleri ve ekolojik davranışlar geliştirdiğini buldu.

Çalışmayı yöneten Çin Jeoloji Bilimleri Üniversitesi’nden Dr. Zhen Guo, “Paleozoyik’te, 540 ila 250 milyon yıl önce, brakiopodlar deniz tabanına hükmediyordu,” dedi. “Brakiopodlara bazen lamba kabukları denir ve genellikle deniz tabanında otururlar ve deniz suyundan minik yiyecek parçacıklarını filtrelerler. Çoğu oldukça küçüktür – yirmi tanesini elinizde tutabilirsiniz; ancak diğerleri büyük ve kalın kabukluydu ve uzun süre yaşadılar. Kabukları daireselden genişçe gerilmişe kadar her şeydi ve ya pürüzsüz kabukları vardı ya da derin sırtlar ve oluklar taşıyorlardı.”

Permiyen Yok Oluşunun Etkisi

“Brakiopodlar, 252 milyon yıl önce Permiyen sonu kitlesel yok oluşundan çok sert bir şekilde etkilendi,” diyor Bristol Üniversitesi Yer Bilimleri Okulu’ndan bir işbirlikçi olan Profesör Michael Benton. “Grup tamamen yok olmuş olabilir ve aslında o noktadan itibaren yumuşakçalar giderek daha başarılı hale geldi. Uzun bir süre, brakiopodların nadir kaldığı düşünülüyordu çünkü hayatta kalanlar sadece birkaç yaşam biçiminde sıkışıp kalmışlardı.”

Açık Üniversite’den Dr. Tom Stubbs şunları ekledi: “Aslında, soy tükendikten sonraki brakiopodlar yenilik yapıyor ve yeni yaşam biçimleri deniyorlardı. Bir grup olan terebratulidler, Permiyen’in sonundan günümüze kadar vücut şekillerini ve ekolojik işlevlerini çeşitlendiriyorlardı, ancak çeşitlilikleri artmadı.”

Çin Jeoloji Bilimleri Üniversitesi’nden Profesör Zhong-Qiang Chen, “Bu oldukça beklenmedik bir şeydi,” dedi. “Brachiopodlar, Permiyen sonu yok oluşundan sonra başarısız olmaktan çok uzaktı. Yumuşakçalar gibi onlar da yeni yönlere doğru evrimleşiyor ve yeni yaşam biçimleri keşfediyorlardı. Ancak bu, tür sayısı açısından evrimsel bir başarıya dönüşmedi. Biçim ve işlev açısından yaşadıkları evrim patlamalarına rağmen, geniş bir şekilde yayılamadılar ve kesin nedeni hala belirsizliğini koruyor.”

Yeni çalışma, son 250 milyon yıldan 1000’den fazla brakiopod cinsinin yer aldığı bir veritabanının analizine dayanmaktadır. Analistler her cins için kabukların genel şeklinin, dış yontulmasının ve iç anatomisinin düzinelerce ölçümünü kaydetti. Bu özellikler, her bir zaman noktasında her bir ana brakiopod grubu için şekillerin genel çeşitliliğinin ölçümlerini sağlamak için birlikte analiz edildi. Genellikle farklılık olarak adlandırılan bu ‘şekil çeşitliliği’ ölçüsü, daha sonra şekil yeniliğinin bir ölçüsünü göstermek için noktadan noktaya karşılaştırılabilir ve aynı zaman aralıklarındaki tür veya cins sayılarıyla karşılaştırılabilir.

“Çalışmamız çok büyük bir çaba gerektirdi,” diye sonlandırdı Zhen Guo. “Ancak modern biyoçeşitliliği, arkasında yatan süreçler açısından anlamak önemlidir.

“Sadece modern brakiopodlara bakarsak, zengin geçmiş tarihleri ​​ve evrimsel açıdan ne kadar yenilikçi oldukları hakkında hiçbir fikrimiz yok. Ancak brakiopod tarihindeki eşitsizlik ve çeşitliliğin birbirinden ayrıştırıldığı keşfimiz yeni ve beklenmedik bir şey. Brakiopodlar yeni kabuk formları geliştirmede oldukça yaratıcıydı, ancak bu pek çok yeni türe dönüşmedi.”