KARA BANOTU TOHUMLARI
Hollanda’daki Houten-Castellum bölgesinde çalışan arkeologlar, Romalıların patlıcangiller familyasının zehirli bir üyesi olan kara banotu bitkisinden tohum topladıklarına dair ilk kesin kanıtı ortaya çıkardılar. MS 1. yüzyıl doğa bilimci Yaşlı Plinius da dahil olmak üzere birçok Yunan ve Roma kaynağı, doğru şekilde uygulandığında kara banotu bitkisinin ağrı kesici olarak kullanılabileceğini ve göğüs rahatsızlıklarını, diş ağrılarını ve ateşi tedavi etmek için kullanılabileceğini ileri sürmektedir. Ancak Plinius, yanlış dozajda kullanıldığında halüsinasyonlara ve hatta deliliğe neden olabileceği için bitkiden tamamen uzak durmanın daha iyi olabileceğini önermektedir. Kara banotu tohumları, Neolitik döneme kadar uzanan arkeolojik alanlarda bulunmuştur, ancak bitkinin kasıtlı olarak yetiştirilip yetiştirilmediğini belirlemek zor olmuştur, çünkü bitki Kuzeybatı Avrupa’ya özgüdür ve genellikle insan yerleşimlerinin çevresinde yetişir.
ARAŞTIRMACILAR, MS 70 ile 100 yılları arasına tarihlenen bir Roma çiftlik evinden çıkarılan içi oyulmuş bir hayvan kemiğini incelediklerinde , içinde yüzlerce siyah banotu tohumu buldular. Keçi veya koyun uyluk kemiği, tohumları tutan bir şişe oluşturmak için bir ucundan huş ağacı kabuğu katranıyla tıkanmıştı. Berlin Özgür Üniversitesi arkeologlarından Maaike Groot, “Bu keşif önemli çünkü insanların siyah banotu tohumları topladıklarını şüpheye yer bırakmayacak şekilde kanıtlıyor” diyor. “Banat otunun Houten-Castellum’da tam olarak nasıl kullanıldığını bilmiyoruz, ancak ilaç olarak kullanılmış olması muhtemel.”;
