İlk İnsanların Göçüne İlişkin Bir Bakış Yeni Araştırmalara Giriş. Yeni araştırma, Sahul’un İlk Halklarının göç kalıplarını ortaya çıkarmak için peyzaj evrim modellerini kullanıyor.
Sidney Üniversitesi tarafından yürütülen yeni araştırma, Avustralya ve Yeni Gine’nin İlk Halklarının göç modellerine ve insanlığın o zamanlar birleşmiş olan Sahul kıtasına gelişini takip eden 40.000 yıl boyunca yaşam alanlarına ışık tutuyor. Bu kıta günümüz Avustralya’sını, Tazmanya’yı ve Yeni Gine’yi kapsıyordu. Araştırmacılar, Sahul’daki ilk insanların yaşadığı alanların daha doğru bir tasvirini sunan, değişen manzaranın haritasını çıkarmak için dinamik bir model kullandılar.
Yenilikçi Araştırma Yöntemleri
Sidney Üniversitesi Yer Bilimleri Okulu’ndan Doçent Tristan Salles liderliğindeki araştırma ekibi, insan göçü dönemindeki iklim değişikliklerinden etkilenen peyzajın evrimini hesaba katan bir model kullandı. Bu yeni yöntem, öncelikle arkeolojik keşiflere dayanan geleneksel göç araştırmalarını geliştiriyor. Salles, jeolojik değişimleri dikkate almanın önemine dikkat çekerek şunları söyledi: “İnsanların kıtaya nasıl yayıldığını değerlendirirken gözden kaçırılan bir husus, insanlar göç ederken Dünya yüzeyinin evrimidir.”
Peyzaj Evrimi Modellerinden İçgörüler
Araştırmacılar, 75.000 ila 35.000 yıl önceki iklim değişikliklerini detaylandıran mevcut bir peyzaj evrimi modelini kullandılar. Bu model, ilk avcı-toplayıcı toplulukların Sahul’da ilerlerken karşılaştıkları araziler ve ortamlar hakkında yeni bilgiler sağladı. Sahul’a iki ana giriş noktasından potansiyel göç rotalarını belirlemek için binlerce simülasyon gerçekleştirdiler: Batı Papua’dan geçen kuzey rotası ve Timor Denizi sahanlığından güney rotası.
Arkeolojik Alanlar ile Göç Modelleri Arasındaki İlişki
Bulguları, Ngarrabullgan Mağarası, Puritjarra kaya sığınağı, Riwi Mağarası ve Carpenter’s Gap 1 kaya sığınağı gibi önemli alanlarda insan yerleşiminin yüksek olasılıklarını vurgulayan mevcut arkeolojik kanıtları destekledi. Çalışma, giriş noktalarına ve varış zamanlarına göre değişen göç hızlarının yılda 360 metre ile 1,15 kilometre arasında olduğunu tahmin ediyor. Ayrıca insan yerleşimcilerin Carpenteria Gölü çevresindeki nehir koridorlarını kullanarak kıtanın iç kesimlerine yayılacaklarını da belirtti
Ekolojik Çeşitlilik ve Göç Koridorları
Araştırma ayrıca yüksek rakımlı tropik ormanlardan subtropikal savanlara, yarı kurak ormanlık alanlara ve otlaklara kadar çeşitli iç yaşam alanlarını da ortaya çıkardı. İlginçtir ki bu çalışma, bilinen göç koridorlarıyla aynı hizada, nehirler ve kıyı şeritleri boyunca yayılan bir göç dalgası önermektedir. Bu bulgular, mekanik simülasyonlarla birleştirildiğinde, yeni arkeolojik ilgi alanlarının belirlenmesine yardımcı olabilir, potansiyel olarak gelecekteki araştırmalara rehberlik edebilir ve ilgili maliyetleri azaltabilir.
